De overdracht in de kinderanalyse volgens Melanie Klein en Françoise Dolto. Pegasos 20

In dit werk gaat Peter Walleghem op zoek naar specifieke kenmerken die het concept van de overdracht in de kinderanalyse typeren en verschillen van die van de volwassenenanalyse.

Hij vertrekt hierbij vanuit het werk van twee eminente auteurs en clinici op het gebied van de kinderanalyse: Melanie Klein (1882-1960) en Françoise Dolto (1908-1988). De keuze voor deze analytici is vooreerst geïnspireerd door hun grote vakkennis betreffende dit thema. Daarnaast komt door de keuze voor Klein en Dolto het verschil in de hantering van de overdracht tussen respectievelijk een freudiaanse en een lacaniaanse geïnspireerde psychoanalytische visie duidelijk naar voor.

De centrale vraag in het boek draait rond het verlangen van de analyticus. Na in een eerste tijd de overdrachtstheorie en de kliniek van de beide kinderanalytici te bestuderen, poogt de auteur in een tweede tijd het verlangen van de analyticus hieruit te distilleren, en bevraagt hij ook het particuliere verlangen van Klein en Dolto om psychoanalytica te worden.

Door het heuristisch perspectief van het boek kan de lezer zelf zijn weg zoeken doorheen de stellingen en citaten. Het resultaat is dan ook geenszins een voorgekauwd receptenboek met aanbevolen technieken. Het is namelijk de stellige overtuiging van de auteur dat eender welke therapeutische techniek slechts effectief opereert wanneer deze zich ent op het verlangen van de analyticus.